۱۴۵ آخرای سال

سوم دبیرستان تو آخرین جلسه درس ادبیات قبل از تعطیلات عید دبیر ادبیاتمون(خانم "ض") درمورد عید اینو برامون روی تخته سیاه کلاس نوشت : 

بس که بد میگذرد زندگی اهل جهان   مردم از عمر چو سالی گذرد ،عید کنند  

سال بعدش دبیر ادبیاتمون آقای "ع" اینو گفت : 

من بیکار که صد بار بمیرم هر روز
بالشم سنگ و دلم تنگ و تنم بستر سوز
کت من در گرو عید گذشته است هنوز
به من آخر چه که نوروز سعید است امروز 

واز اون روزا به بعد تو این سالها  این دو تا شعر همیشه نزدیکای عید برام خاطره انگیز میشن و بهشون فکر میکنم که درستن یا که نه؟  

** همسری واسه فردا ایشالا بلیط داره و اگه خدا بخواد و بلیط گیرش بیاد جمعه شب اینجاست  

دلم حسابی براش تنگ میشه ،مطمئنم 

*** اتاق خوابمون رو من و همسری تغییر دکور دادیم و چقدر دلباز شد گرچه هنوز به اینجوریش عادت نکردم

مگه میشه یه شبکه ای با کیفیت یا بی کیفیت فیلم "لیلا" رو پخش کنه و من نبینم؟ 

مگه بعد از ۱۰۰ بار دیدنش میذارم همسری بیچاره یه شبکه دیگه رو بگیره؟ 

عاشق همه صحنه هاشم ،اونجایی که لیلا برا رضا تسبیح شامقصود میخره اونجایی که خونه خوشکلشون رو به تنهایی برای ورود همسر جدید شوهرش تمیز میکنه و برق میندازه ..........